ค้นหาหมวดอักษร ห
ค้นหาคำศัพท์แบบเร่งด่วน
ความหมายของคำว่า ' หน้าเสีย '
หน้าเสีย หมายถึง ว. มีสีหน้าแสดงอาการพิรุธหรือตกใจ เสียใจเป็นต้น เช่น เขาหน้าเสียเพราะถูกจับได้ว่าทำความผิด.
คำที่ใกล้เคียงกัน
หน้าเสี้ยว
น. หน้าด้านข้าง (เห็นตา ๒ ข้างและหูข้างเดียว).
หน้าหงาย
ว. อาการที่หน้าเงยแหงนขึ้น เช่น เขาถูกชกหน้าหงาย; โดยปริยายหมายถึงอาการที่ถูกว่าย้อนกลับมาจนเสียหน้า เช่น ตั้งใจจะไปขอยืมเงินเขา เขาบอกว่าหนี้เก่าก็ไม่ได้ชำระยังจะมาขอยืมอีก เลยต้องหน้าหงายกลับมา; ที่ผิดไปจากที่คาดหวังไว้มาก เช่น เขาคุยว่าสอบเข้ามหาวิทยาลัยได้แน่ ๆ แต่พอประกาศผลแล้วไม่ได้ ก็หน้าหงายกลับมา.
หน้าหัก
น. หน้าซึ่งมีสันจมูกคล้ายหักเข้าไป.
หน้าเหี่ยว
น. หน้าที่ไม่เต่งตึง, โดยปริยายหมายความว่า ไม่สมปรารถนาเช่น ขอสตางค์แม่ไม่ได้ก็หน้าเหี่ยวกลับมา.
หน้าแหก
(ปาก) ว. อาการที่ต้องได้รับความอับอายขายหน้าอย่างยิ่งเพราะผิดหวังอย่างมากหรือเพราะถูกโต้ถูกย้อนกลับมาอย่างเถียงไม่ขึ้นเป็นต้น.
หน้าแหง
[-แหฺง] น. หน้าแสดงความเก้อหรือจนปัญญา.
หน้าแห้ง
ว. มีสีหน้าไม่แจ่มใสเพราะความทุกข์เช่นผิดหวัง.
พจนานุกรมไทย-ไทย ออนไลน์